திருவாசகம் மற்றும் தேவாரம்

By Sivakarthikeyen. P. C- Integrated M.tech Software engineering (2018)

---

10 ஆம் நூற்றாண்டில், சோழ வம்சத்தைச் சேர்ந்த முதலாம் ராசராசாவின் ஆட்சிக் காலத்தில், இந்த கவிஞர்களின் பாடல்கள் நம்பியான்டார் நம்பியால் சேகரிக்கப்பட்டு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டன. 11 முதல் 14 ஆம் நூற்றாண்டுகள் வரை சோழ ஏகாதிபத்திய சக்தியின் விரிவாக்கம் மற்றும் ஒருங்கிணைப்பு ஆகியவற்றுடன் சைவ மதம் வயதுக்கு வந்தது, மேலும் திருமுராய் - சடங்குகள், தத்துவம் மற்றும் இறையியல் பற்றிய நூல்களுடன் இந்த காலகட்டத்தில் நியமனம் செய்யப்பட்டது.தேவாரத்தில் 8,200க்கும் மேற்பட்ட சரணங்களால் ஆன 796 பாடல்கள் உள்ளன, மேலும் இந்த பாடல்களைப் பாடுவது தமிழ்நாட்டின் பல சிவன் கோயில்களில் பக்தி நடைமுறையாக இன்றும் தொடர்கிறது.

படைப்பில் 658 கவிதைகள் உள்ளன, அதே எழுத்தாளரின் திருகோவாயரில் 400 கவிதைகள் உள்ளன, இது திருமாரையின் 8வது தொகுதியாக அமைகிறது - 12 தொகுதி சைவ நியதி.ஆசிரியர் இடைக்கால இந்தியாவுடன் தொடர்புடைய தத்துவ மற்றும் கற்பனையான கருத்துக்களைக் காண்கிறார், ஆனால் கடவுளைப் பிரபஞ்சத்துடன் அடையாளம் காட்டுகிறார். சிவன் தனது இரட்சகராக இருப்பதற்கு மாணிக்கவாசகர் பெரும்பாலும் தகுதியற்றவர் என்று கருதுகிறார்.

அக்காலத்தில் அதனைக் காத்து நமக்குக் கொடுத்தது யார்:

இவை இரண்டும் (தேவாரம் மற்றும் திருவாசகம்) அப்பர் சுந்தரர் சம்பந்தர் மற்றும் மாணிக்கவாசகர் ஆகியோரால் அருளப்பட்டது

இவைகள் வெளிவந்து அதனை அனைவரும் வாசிக்கத் தொடங்கினால் ஆலயங்களில் சமஸ்கிருதத்தில் நடைபெறும் அனைத்து பூசை புநஸ்காரங்களும் தமிழில் நடைபெறத் தொடங்கிவிடுமோ என்ற ஆதங்கத்தில் தில்லை அந்தணர்கள் அவற்றை ஓர் அறையில் அடைத்து விட்டனர் அந்த அறையில் கரையன்களும் பூச்சிகளும் அவற்றை அரித்துத் தின்று கொண்டிருந்தன இராசராச சோழன் சென்று அதனைத் தாருங்கள் தமிழில் வழிபாடு செய்கிறோம் என்று தில்லை அந்தணர்களிடம் கேட்டதற்கு

அந்த அப்பர் சுந்தரர் சம்பந்தர் ஆகியோரை அழைத்து வா தருகிறேன் என்று கூறிவிட்டனர் இதனைக் கேட்ட இராசராச சோழன் அவர்களின் திரு உருவச்சிலையைச் செய்து கொண்டுபோய் கொடுத்துக் கேட்டதற்கு வெறும் கல்லிடம் கொடுக்க முடியாது என்று கூறி மருத்து விட்டனர் .இதனைக் கேட்ட இராசராச சோழன் சினங்கொண்டு அந்த தில்லை அந்தணர்கள் மீது பேர் செய்து அவற்றை மீட்டுக் கொணர்ந்தார்

இவ்வாறு தான் நம் அனைவருக்கும் அவை கிடைத்தது

இக்காலத்தில் அதனைக் காத்தது யார்:

அவர் கடலூர் மாவட்டத்தில் குரிஞ்சிபாடி அருகே குமுடிமுலை கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர். தேவாரம் மற்றும் திருவாசகம் ஆகிய தமிழ்ப் பாடல்களை அவர் விரும்பியதால், 2000 ஆம் ஆண்டில் சிதம்பரத்தில் உள்ள நடராஜர் கோவிலில் அவர்களிடமிருந்து வசனங்களை ஓதிக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அவர் தீக்ஷிதர்களால் தாக்கப்பட்டார். இந்த பிரச்சினை பொதுமக்களின் கவனத்தை ஈர்த்தது.

நீதிமன்றத்தில் ஆறுமுகசாமிக்காக ஆஜரான வழக்கறிஞர் திருமர்பன் நினைவு கூர்ந்தார், “அப்போதிருந்த அவர் 2008 ஆம் ஆண்டில் மாநில அரசின் இந்து மத மற்றும் அறக்கட்டளைத் துறை அவருக்கு ஆதரவாக ஒரு உத்தரவைப் பிறப்பிக்கும் வரை போராடினார். இதற்கிடையில், தொடர்ச்சியான கடுமையான போராட்டங்கள், சிதம்பரம் நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றத்தில் சட்டப் போராட்டங்கள், வெகுஜன இயக்கங்கள் மற்றும் பல.

“தமிழ்நாட்டில் உள்ள கோவிலில் தமிழ்ப் பாடல்களைப் பாடுவது எங்கள் உரிமை. அதுவும், தேவாரம் வசனங்களை நடராஜருக்கு முன்பாக மேடையில் (திருச்சிதிரம்பலம்) மட்டுமே பாட விரும்பினார். ”

"தேவாரம் வசனங்களைப் பாடுமாறு மனிதவள மற்றும் சி.இ. துறையின் செயலாளரின் உத்தரவுடன் ஆறுமுகசாமி கோவிலுக்குச் சென்றபோது, ​​தீட்சிதர்கள் அதைக் கடுமையாக எதிர்த்தனர். இதுபோன்ற நிலையிலும், காவல்துறை பாதுகாப்பின் உதவியுடன், அவர் 2008 ஆம் ஆண்டில் தேவாரத்தை வெற்றிகரமாக ஓதினார். ஆறுமுகசாமியைத் தமிழ்ப் பாடல்களைப் பாட அனுமதிக்காததற்காகத் தீட்சிதர்கள் மீது காவல்துறையினர் வழக்குகளைப் பதிவு செய்தனர், ”என்று அவர் மேலும் கூறினார்.

அதே ஆண்டில், அப்போதைய முதலமைச்சர் எம்.கருணாநிதி தமிழ் அறிஞர் பிரிவில் ஆறுமுகசாமிக்கு மாதாந்திர நிதி உதவி 3,000 என்று அறிவித்திருந்தார்.

அந்த நேரத்தில் ஆர்ப்பாட்டங்களை ஒருங்கிணைத்த விருத்தாசலத்தைச் சேர்ந்த வழக்கறிஞர் ராஜு, “2008 முதல் ஆறுமுகசாமி தனது உடல்நலம் வரும் வரை தேவாரம் பாராயணம் செய்வதற்காக ஒவ்வொரு நாளும் நடராஜர் கோயிலுக்குச் சென்று கொண்டிருந்தார்.

“ஆறுமுகசாமி இப்போது இறந்துவிட்டார். கோவிலில் தமிழ்ப் பாடல்களைத் தொடர்ந்து பாட சில சைவர்கள் முன்வருவார்கள் என்று நம்புகிறோம். எந்தவொரு சைவரும் திருவித்ராம்பலம் மேடையில் தேவாரம் மற்றும் திருவாசகம் வசனங்களை ஓதலாம் ”